Dla ciał dających się przedstawić (dokładnie lub z wystarczającym
przybliżeniem) w postaci skończonego lub co najwyżej przeliczalnego
zbioru mas punktowych, środek ciężkości znajduje się, obliczając punkt
przyłożenia wypadkowej siły ciężkości działającej na ciało. Dane ciało
dzieli się na elementy o masach
(niekoniecznie równych), z każdym elementem wiąże się wektor
, reprezentujący jego położenie w obranym układzie współrzędnych oraz wartość
przyspieszenia grawitacyjnego działającego w punkcie
. Wówczas środek ciężkości ciała wyraża się przez:
-
W polu grawitacyjnym jednorodnym wszystkie
g(rk) są równe, zatem wzór powyższy po skróceniu upraszcza się do postaci:
-
Suma w mianowniku wyraża masę ciała zaś obliczony środek ciężkości jest w tym przypadku tożsamy ze środkiem masy.
Powyższa zależność dla ciał ciągłych, zapisana w postaci wyrażeń całkowych, wiąże środek masy z rozkładem
gęstości
ρ w przestrzeni za pomocą zależności:
-
w której
M oznacza masę ciała, obliczaną jako całka z jego gęstości:
-
a całkowanie zachodzi po całej objętości
V ciała, przy czym:
- to wektor środka masy;
- M to masa ciała;
- V to objętość ciała;
- ρ = ρ(x,y,z) to funkcja gęstości ciała
Jeżeli ciało zawiesić nieruchomo na nici, to środek ciężkości znajduje się na przedłużeniu nici.